Health Encyclopedia
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z A-Z Listings

Odmiedniczkowe zapalenie nerek (u dziecka)

Odmiedniczkowe zapalenie nerek to infekcja obejmująca jedną lub obie nerki. Zwykle powodują ją bakterie lub wirusy, które przedostały się do nerek. Bakterie lub wirusy mogą wniknąć do nerek z pęcherza lub krwi płynącej z innych części ciała.

Widok z przodu ciała przedstawiający nerki, moczowody i pęcherz moczowy. Pęcherz moczowy i jedna nerka w przekroju poprzecznym.

Najczęstsze powody tego problemu to:

  • Brak odpowiedniej higieny i zbytnia wilgotność wokół genitaliów, co stwarza dobre warunki do namnażania się bakterii.

  • U dziewczynek: podcieranie się od tyłu do przodu. W ten sposób przenosi się bakterie z odbytu do cewki moczowej.

  • Noszenie ciasnej bielizny. Wówczas dochodzi do zbierania się wilgoci w okolicach genitaliów, co stwarza dobre warunki do namnażania się bakterii.

  • Wrażliwość niektórych dzieci na substancje chemiczne w płynach do kąpieli. Substancje te mogą przedostać się do cewki moczowej i doprowadzić do infekcji układu moczowego.

  • Wstrzymywanie moczu przez długi czas.

  • Odwodnienie.

Pierwsza infekcja układu moczowego u dziewczynki nie jest powodem do niepokoju. Jednak nawracające infekcje układu moczowego u dziewczynki oraz pierwsza infekcja u chłopca wymaga przeprowadzenia badań.

Infekcje nerek mogą powodować objawy podobne do zapalenia pęcherza. Infekcja ta może powodować poniższe objawy:

  • Ból (lub pieczenie) podczas oddawania moczu

  • Częstsza potrzeba oddawania moczu

  • Moczenie nocne lub popuszczanie w bieliznę (u dziecka, które już zakończyło trening toaletowy)

  • Krew w moczu (różowe lub czerwone zabarwienie)

  • Ból brzucha lub dyskomfort w tej okolicy, zwykle w podbrzuszu

  • Ból z boku lub pleców

  • Ból nad kością łonową

  • Gorączka lub dreszcze

  • Wymioty

  • Poirytowanie, zwłaszcza u niemowląt

  • Odmowa jedzenia

  • Słabe przybieranie na wadze

Dzieci poniżej 2. roku życia mogą mieć jedynie wysoką temperaturę bez innych objawów ze strony dróg oddechowych (takich jak krew w moczu, ból podczas oddawania moczu itp.)

Dzieci powyżej 2. roku życia, które nie wymiotują, leczone są antybiotykami podawanymi doustnie (płyn, tabletki). Leczenie jest wdrażane natychmiast. Jeśli lekarz zlecił wykonanie posiewu, a jego wyniki będą wskazywały na konieczność zmiany leczenia, lekarz Ci o tym powie. Jeśli otrzymasz skierowanie, możesz zadzwonić, aby poznać wyniki.

W zależności od wieku dziecka (poniżej 2. miesiąca), ogólnego stanu zdrowia lub intensywności infekcji, dziecko może zostać przyjęte do szpitala w celu dożylnego podawania antybiotyków.

Leczenie w domu

Leki

  • Lekarz przepisze leki na tę infekcję. Podając dziecku leki, należy przestrzegać wszystkich zaleceń. Podawaj dziecku leki zgodnie z zaleceniami codziennie do końca opakowania. Nie przestawaj podawać leków, nawet jeśli dziecko poczuje się lepiej. Nigdy nie podawaj dziecku aspiryny, chyba że tak zaleci lekarz.

  • Dzieci od 2. roku życia: Możesz podać dziecku paracetamol lub ibuprofen na ból, gorączkę, grymaszenie lub dyskomfort, jeśli lekarz nie wyrazi sprzeciwu.

  • Jeśli dziecko cierpi na przewlekłą chorobę wątroby lub nerek, należy porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem tych leków. Porozmawiaj z lekarzem również wtedy, gdy dziecko miało kiedykolwiek wrzody żołądka lub krwawienie z przewodu pokarmowego lub jeśli przyjmuje leki na rozrzedzenie krwi. Skontaktuj się z lekarzem dziecka przed rozpoczęciem lub w momencie zakończenia podawania jakichkolwiek leków (na receptę lub bez recepty).

Zalecenia ogólne

  • Dziecko powinno pozostać w domu i odpoczywać w łóżku, aż przestanie gorączkować i poczuje się lepiej lub tak długo, jak zaleci lekarz.

  • Zadbaj, aby dziecko piło dużo wody. Lub w przypadku niemowląt – karm je często. W ten sposób zapobiegniesz odwodnieniu. Zapytaj swojego lekarza, ile wody dziecko powinno pić codziennie.

  • Monitoruj częstotliwość oddawania moczu przez dziecko. Sprawdzaj kolor i ilość moczu.

  • Zrób, co tylko możesz, aby dziecko oddawało mocz przynajmniej co 3–4 godziny w ciągu dnia. Zadbaj, aby przerwy pomiędzy oddawaniem moczu nie były dłuższe. Wstrzymywanie moczu i rozciąganie pęcherza może pogorszyć stan dziecka.

  • Powiedz dziecku, aby zawsze wypróżniało się do końca. Dzięki temu łatwiej będzie wypłukać bakterie.

  • Zadbaj, aby dziecko nosiło luźną odzież i bawełnianą bieliznę.

  • Upewnij się, że dziecko pije wystarczająco dużo płynów. Podawaj dziecku sok żurawinowy, jeśli lekarz tak zaleci.

  • Dziewczynki nie powinny kąpać się w wannie. Wrażliwość niektórych dzieci na substancje chemiczne w płynach do kąpieli może podrażnić cewkę moczową.

  • Sprawdzaj, czy dziecko po skorzystaniu z toalety podciera się ruchem od przodu do tyłu. Podcieraj dziecku pupę ruchem od przodu do tyłu w trakcie zmiany pieluch.

  • Dbaj o higienę penisa dziecka. Jeśli chłopiec nie jest obrzezany, podczas mycia odsuń napletek.

Zapobieganie

  • Naucz córkę, aby po skorzystaniu z toalety podcierała się ruchem od przodu do tyłu.

  • Naucz syna, aby regularnie mył penisa. Jeśli chłopiec nie jest obrzezany, naucz go, aby podczas mycia odsuwał napletek.

  • Upewnij się, że pieluszka dziecka nie jest zbyt ciasna. Jeśli dziecko korzysta z pieluszek tetrowych, używaj bawełnianych lub wełnianych ochraniaczy zamiast nylonowych lub gumowych majtek. 

  • Natychmiast zmieniaj zabrudzoną stolcem pieluszkę. Zadbaj, aby okolica genitaliów była czysta i sucha.

  • Upewnij się, że dziecko oddaje mocz wtedy, gdy odczuwa potrzebę i że nie wstrzymuje. Zrób, co tylko możesz, aby dziecko oddawało moczu przynajmniej co 3–4 godziny w ciągu dnia. Zadbaj, aby przerwy pomiędzy oddawaniem moczu nie były dłuższe. Wstrzymywanie moczu i rozciąganie pęcherza może pogorszyć stan dziecka.

  • Upewnij się, że dziecko nie nosi ciasnych spodni ani bielizny.

  • Zachęcaj dziecko do oddawania moczu ciągłym strumieniem bez robienia przerw. Wówczas łatwiej jest całkowicie opróżnić pęcherz.

  • Nie dodawaj dziecku do kąpieli szamponu ani żadnych innych kosmetyków z mydłem. Myj okolice genitaliów dziecka bez mydła lub z dodatkiem delikatnego mydła (nie w kostce) i dobrze spłukuj wodą.  Delikatnie osuszaj.

  • Zaparcia mogą sprzyjać infekcjom dróg moczowych. Porozmawiaj z lekarzem dziecka, jeśli ma ono problemy z wypróżnianiem się.

Kontrola stanu zdrowia

Umów się na wizytę kontrolną zgodnie z zaleceniami pediatry. Odbyta w krótkim czasie wizyta kontrolna i dalsze badania mają znaczenie w kontekście znalezienia przyczyny infekcji i zapobiegania kolejnym.

Jeśli pobrano materiał do posiewu podczas wizyty, lekarz skontaktuje się z Tobą, jeśli wyniki badania będą wymagały zmiany leczenia. Jeśli otrzymasz skierowanie, możesz zadzwonić, aby poznać wyniki.

Jeśli wykonano prześwietlenie RTG, badanie TK lub inne badania diagnostyczne, w przypadku wykrycia jakichkolwiek nowych zmian, które mogą mieć wpływ na sposób leczenia dziecka, skontaktujemy się z Tobą. 

Zadzwoń pod numer 911

Zadzwoń pod numer 911 w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych:

  • Problemy z oddychaniem

  • Dezorientacja

  • Mocna senność lub problemy z wybudzaniem się

  • Omdlenie lub utrata przytomności

  • Szybkie lub bardzo powolne tętno

  • Uczucie słabości, zawroty głowy lub utrata przytomności

Kiedy szukać porady medycznej

Zadzwoń natychmiast do lekarza w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych zdarzeń:

  • Brak poprawy w ciągu 1 do 2 dni od rozpoczęcia antybiotykoterapii

  • Dziecko od 2. roku życia przyjmujące antybiotyki: ma gorączkę 102,2°F lub wyższą (39°C) lub ma gorączkę, która utrzymuje się dłużej niż 2 dni, lub zgodnie z zaleceniami lekarza.

  • Utrzymujące się jakiekolwiek objawy po 3 dniach leczenia

  • Nasilający się ból brzucha, pleców, boku lub w kroczu

  • Problemy z oddaniem moczu lub zmniejszenie ilości oddawanego moczu

  • Brak moczu przez 8 godzin, płacz bez łez, zapadnięte oczy lub wyschnięte usta.

  • Wymioty

  • Krwiste, ciemne zabarwienie moczu lub jego nieprzyjemny zapach

  • Brak możliwości przyjmowania zapisanych leków ze względu na mdłości lub inną przyczynę

  • U dziewczynek: Upławy z pochwy, ból, zaczerwienienie lub obrzęk wokół pochwy (warg sromowych)

  • U niemowląt: Zwiększone rozdrażnienie lub grymaszenie lub brak możliwości uspokojenia dziecka

Online Medical Reviewer: Liora C Adler MD
Online Medical Reviewer: Raymond Kent Turley BSN MSN RN
Online Medical Reviewer: Rita Sather RN
Date Last Reviewed: 6/1/2022
© 2000-2025 The StayWell Company, LLC. Wszystkie prawa zastrzeżone. Te informacje nie mają zamiar pełnić roli profesjonalnej opieki lekarskiej. Zawsze zwróć uwagę na instrukcje lekarza.
Powered by Krames by WebMD Ignite
Disclaimer